Σαν κείμενο δεν είναι καλό και το γνωρίζω. Για καθέναν από εμάς υπάρχουν κάποια θέματα για τα οποία είναι πιο δύσκολο να γράψει από ότι συνήθως. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως εδώ, γίνονται ενίοτε μερικές εκπτώσεις στη ποιότητα της γραφής.
CyberWalker - September 28, 2011
Μάριε θεωρώ πως το κείμενο είναι εξαιρετικά δυνατό, τόσο λογοτεχνικά όσο και εννοιολογικά. Συνολικά θα πρέπει να το έχω διαβάσει καμιά δεκαριά φορές και δε σου κρύβω πως ίσως χρειαστεί να το διαβάσω άλλες τόσες έως ότου μπορέσω να διακρίνω τους λόγους που σε ανάγκασαν να προσθέσεις το σχόλιο.
Κάνοντας μια απόπειρα προς την κατεύθυνση του να σε προκαλέσω να ερμηνεύσεις αυτή σου την ανησυχία, σου προτείνω να εξετάσεις το ενδεχόμενο το αίσθημα ‘αν-ικανοποίησης’ που λαμβάνεις μετά την ανάγνωσή του (ως συγγραφέας) να προκύπτει εγγενώς από την φύση και θέση της ‘μάσκας’ και όχι από την αδυναμία σου να προσεγγίσεις φιλοσοφικά το ζήτημα. Η ‘μάσκα’ εξυπηρετεί ταυτόχρονα ως μέσο αλλά και ως φίλτρο στη διαδραστική επικοινωνία που αναζητάς… το πρόβλημα που προκύπτει είναι εγγενές, κάτι που φαίνεται και από την ανάγκη δανεισμού του όρου ‘προσωπείο’. Παρόλ’ αυτά το νόημα που (παρορμητικά;) αγωνιάς να μεταφέρεις, το έχεις μεταφέρει, και κατά τη γνώμη μου με ύφος ιδιαίτερα ποιητικό.
Το δεύτερο μισό του κειμένου μοιάζει …μαγικό! Αξιοποιεί τα στοχαστικά κεκτημένα του πρώτου μέρους και αναβλύζει ‘ουσία’ μέσα από τις ‘αποκομμένες’ προτάσεις, μέσα από αυτά που ΔΕΝ λες. Μεταξύ των τελευταίων θίγεις θέματα χωρίς να τα συντάξεις και αυτό μου αρέσει πολύ! Μπορεί μεν να μη προέκυψε αυθόρμητα και να είναι αποτέλεσμα των πολλών και επίμονων προσπαθειών σου να το ανα-συντάξεις αλλά προσωπικά θεωρώ ότι- ακόμα και μετά από τις τόσες αναγνώσεις – η εντύπωση που μου αφήνει το κείμενο είναι η ίδια, το τελικό αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό!
petran_18 - September 11, 2014
Και όμως είναι πολύ καλο κείμενο. Απλά διαφορετικό. Το πιο γαμάτο εδώ όμως, είναι ότι ποστάρω σε άρθρο 3 ετών, γιατί μελαγχόλησα:p.
Marios - September 12, 2014
Thanks! Όπως είπες είναι παλιό, οπότε δεν σχολιάζω περαιτέρω.
Δικό μου το κείμενο, δικά μου και τα σχόλια.
Σαν κείμενο δεν είναι καλό και το γνωρίζω. Για καθέναν από εμάς υπάρχουν κάποια θέματα για τα οποία είναι πιο δύσκολο να γράψει από ότι συνήθως. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως εδώ, γίνονται ενίοτε μερικές εκπτώσεις στη ποιότητα της γραφής.
Μάριε θεωρώ πως το κείμενο είναι εξαιρετικά δυνατό, τόσο λογοτεχνικά όσο και εννοιολογικά. Συνολικά θα πρέπει να το έχω διαβάσει καμιά δεκαριά φορές και δε σου κρύβω πως ίσως χρειαστεί να το διαβάσω άλλες τόσες έως ότου μπορέσω να διακρίνω τους λόγους που σε ανάγκασαν να προσθέσεις το σχόλιο.
Κάνοντας μια απόπειρα προς την κατεύθυνση του να σε προκαλέσω να ερμηνεύσεις αυτή σου την ανησυχία, σου προτείνω να εξετάσεις το ενδεχόμενο το αίσθημα ‘αν-ικανοποίησης’ που λαμβάνεις μετά την ανάγνωσή του (ως συγγραφέας) να προκύπτει εγγενώς από την φύση και θέση της ‘μάσκας’ και όχι από την αδυναμία σου να προσεγγίσεις φιλοσοφικά το ζήτημα. Η ‘μάσκα’ εξυπηρετεί ταυτόχρονα ως μέσο αλλά και ως φίλτρο στη διαδραστική επικοινωνία που αναζητάς… το πρόβλημα που προκύπτει είναι εγγενές, κάτι που φαίνεται και από την ανάγκη δανεισμού του όρου ‘προσωπείο’. Παρόλ’ αυτά το νόημα που (παρορμητικά;) αγωνιάς να μεταφέρεις, το έχεις μεταφέρει, και κατά τη γνώμη μου με ύφος ιδιαίτερα ποιητικό.
Το δεύτερο μισό του κειμένου μοιάζει …μαγικό! Αξιοποιεί τα στοχαστικά κεκτημένα του πρώτου μέρους και αναβλύζει ‘ουσία’ μέσα από τις ‘αποκομμένες’ προτάσεις, μέσα από αυτά που ΔΕΝ λες. Μεταξύ των τελευταίων θίγεις θέματα χωρίς να τα συντάξεις και αυτό μου αρέσει πολύ! Μπορεί μεν να μη προέκυψε αυθόρμητα και να είναι αποτέλεσμα των πολλών και επίμονων προσπαθειών σου να το ανα-συντάξεις αλλά προσωπικά θεωρώ ότι- ακόμα και μετά από τις τόσες αναγνώσεις – η εντύπωση που μου αφήνει το κείμενο είναι η ίδια, το τελικό αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό!
Και όμως είναι πολύ καλο κείμενο. Απλά διαφορετικό. Το πιο γαμάτο εδώ όμως, είναι ότι ποστάρω σε άρθρο 3 ετών, γιατί μελαγχόλησα:p.
Thanks! Όπως είπες είναι παλιό, οπότε δεν σχολιάζω περαιτέρω.